اینترنت اشیا (IOT) چیست؟

اینترنت اشیا (Internet of Things | IoT) به میلیاردها دستگاهی اشاره دارد که در سرتاسر جهان به شبکه اینترنت متصل هستند و داده‌ها را جمع‌آوری کرده و با یکدیگر به اشتراک می‌گذارند. به دلیل عرضه تراشه‌های ارزان کامپیوتری و وجود شبکه‌های بی سیم در هر مکان و هر زمان، این امکان وجود دارد که همه  اشیا از کوچکترین شی تا بزرگترین شی مانند یک کشتی یا هواپیما به اینترنت متصل و به بخشی از اینترنت اشیا تبدیل شوند.

امروزه نصب و راه اندازی شبکه و ارتباط بین کامپیوترها و اشیا نیازی رایج و مرسوم است که به بهبود کیفیت زندگی افراد کمک زیادی می‌کند. به نوعی با اینترنت اشیا انسان می‌تواند با اشیا صحبت کند، له عوان مثال یخچال های هوشمندی که به اینترنت متل هستند و شما را از موجودی و تاریخ انقضا مواد خوراکی داخل آن با خبر می‌کنند. در واقع، اینترنت اشیا شما را قادر می‌سازد تا اشیا مورد استفاده خود را از راه دور و به کمک اینترنت مدیریت و کنترل نمایید.

اینترنت اشیا در مبحث هوشمندسازی خانه‌ها، کارخانه‌ها و معابر شهری اهمیت ویژه‌ای دارد.

تاریخچه iot

نظریه اینترنت اشیا برای نخستین بار در سال ۱۹۹۹ توسط کوین اشتون بیان شد اما چند سالی است که پیدایش اینترنت اشیا به طور جدی روی دنیای IT تاثیر گذاشته و در حال حاضر اکثر کسب‌وکارها در حال حرکت به سمت استفاده از این تکنولوژی هستند.

اینترنت اشیا چیز جدید و ناآشنایی نیست چون اولین نمونه استفاده از این تکنولوژی؛ تولید و رونمایی از توستر متصل به اینترنت توسط یک کمپانی در سال ۱۹۸۹ بود.

اینترنت اشیا به عنوان انقلاب صنعتی بعدی نامیده می‌شود و پیاده سازی پروژه های اینترنت اشیا، روش تعامل تمام کسب و کارها، دولت ها و مصرف کنندگان را با دنیای فیزیکی تغییر خواهد داد.

گوشی‌های هوشمند، ساعت‌‎های هوشمند، کامپیوترها، سنسورها و … تنها بخش کوچکی از اینترنت اشیا هستند. در این بین مثال‌های گفته شده برای ما ملموس‌تر هستند. هدف اصلی اینترنت اشیا تجهیز تمام اجزای امکان‌پذیر به شبکه اینترنت است. چیزی که در کنار تمام مزایا ممکن است معایبی نیز داشته باشد. اینترنت اشیا می‌تواند مقدمه‌ای بر زندگی رباتیک باشد که بسیاری از ما علاقه‌ای به آن نداریم.

با این حال در دنیای امروزه و با پیشرفت سریعی که در حال اتفاق است، اینترنت اشیا حقیقت انکار ناپذیری از آینده جهان خواهد بود.

آیا اینترنت اشیا امن و قابل اطمینان است؟

اینترنت اشیا به دلیل اتصال به شبکه همانند هر تکنولوژی دیگری می‌تواند هک شده و مورد سو استفاده قرار بگیرد. در حال حاضر بحث امنیت یکی از مهمترین چالش‌های پیش روی این تکنولوژی است. برخی از دستگاه‌های متصل به اینترنت می‌توانند موقعیت جغرافیایی ما را رصد کنند. زمانی این موضوع مهمتر می‌شود که بدانیم این اشیا در محیط‌های امنیتی و بیمارستانی نیز استفاده می‌شوند و نفوذ به آن‌ها ممکن است مشکلات جدی را به وجود آورد.

کاربرد اینترنت اشیا در زندگی روزمره

از جمله کاربردهای IOT در زمینه‌های مختلف می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

سلامت هوشمند: یکی از مهمترین کاربردهای اینترنت اشیا در حوزه سلامتی است. به عنوان مثال در بیماری‌های خاص مثل سکته‌های قلبی و مغزی که زمان در آن اهمیت بسیار زیادی دارد، از طریق سنسورهای نصب شده در بدن بیمار در صورت وقوع و یا حتی پیش از آن هشداری به همراه نام و آدرس فرد برای مراکز بیمارستانی ارسال شده و از این طریق فرد نجات پیدا می‌کند.

مثال ساده‌تر ساعت‌های هوشمندی است که در حال حاضر تبدیل به یک گجت کاربردی شده‌اند. بسیاری از این ساعت‌ها قابلیت‌هایی مانند سنجی اکسیژن خون و ضربان قلب را دارند. زمانی که این موارد از حالت نرمال خارج شوند حتی اگر در خواب هم باشید ساعت با اعلان هشدار و ویبره شما را هوشیار می‌کند!

خودروهای هوشمند: تک تک سنسورهایی که روی یک خودرو نصب می‌شوند و به هوشمند شدن آن کمک می‌کنند از جمله سنسور سنجش باد تایر، رادار بین خطوط و سنسور تشخیص عابر پیاده. خودروهای خودران نمونه کامل یک خودروی هوشمند هستند، اما هنوز به بلوغ کامل و اطمینان 100 درصدی نرسیده‌اند.

خانه‌های هوشمند: از طریق هوشمند سازی خانه می‌توانید کلیه کارها در منزل از جمله تنظیم نور خانه، تنظیم دمای خانه و … را کنترل نمایید. در مطلب خانه‌های هوشمند به طور کامل ویژگی‌های یک خانه هوشمند را شرح دادیم.

شهر هوشمند: کنترل ترافیک، روشنایی سطح شهر، مدیریت جای پارک خودروها، آبیاری هوشمند فضای سبز و… همه می‌توانند ایده‌هایی برای ایجاد یک شهر هوشمند باشند.

سیستم‌های امنیتی: بررسی خودکار درب‌های ورودی و دوربین‌های مدار بسته و اطلاع‌رسانی در صورت بروز مشکل.

اینترنت اشیا یک حوزه جدید است که ایده‌های خلاقانه بسیاری در آن وجود دارد. اکثر کشورهای دنیا با سرعت مشغول گسترش و پیشرفت این تکنولوژی هستند. البته که هنوز این تکنولوژی به بلوغ کامل نرسیده و مواردی همچون قابلیت اطمینان و امکان نفوذ باعث شده به صورت گسترده شاهد استفاده از آن در سطح جهان نباشیم.