تفاوت بین پارتیشن MBR و GPT

احتمالاً شما هم حین نصب ویندوز یا هنگام فرمت کردن و پارتیشن بندی هارد درایو، با MBR و GPT مواجه شده اید و برایتان سوال شده که تفاوت پارتیشن MBR و GPT چیست؟ و آیا استفاده از یکی از آنها مزیتی بر دیگری دارد؟ در این مقاله به تفاوت های MBR و GPT اشاره می کنیم.

MBR و GPT چیست؟

همانطور که احتمالاً مطلع هستید شما قبل از استفاده از حافظه ذخیره سازی سیستم خود (چه HDD و چه SSD باشد)، باید آن را پارتیشن بندی کنید. MBR یا Master Boot Record و GPT یا GUID Partition Table دو روش مختلف برای ذخیره‌سازی اطلاعات مربوط به پارتیشن بندی در درایو هستند.

این اطلاعات شامل شروع و پایان پارتیشن‌ها در دیسک فیزیکی می‌شود، بنابراین سیستم عامل شما پس از پارتیشن بندی می‌داند که کدام بخش‌های درایو (سکتورها) به هر پارتیشن تعلق دارند و کدام پارتیشن قابل بوت است. به همین دلیل است که قبل از ایجاد پارتیشن در درایو باید فرق بین MBR و GPT را بدانید و با توجه به نیاز خود یکی را انتخاب کنید.

MBR

MBR استاندارد قدیمی برای مدیریت پارتیشن در هارد دیسک است و هنوز هم به طور توسط بسیاری از مردم مورد استفاده قرار می­ گیرد. MBR در ابتدای هارد دیسک قرار دارد و اطلاعاتی در مورد نحوه سازماندهی پارتیشنهای منطقی در دستگاه های ذخیره سازی را در خود نگه می دارد. علاوه بر این، MBR همچنین شامل کد اجرایی است که می تواند پارتیشنها را برای سیستم عامل فعال اسکن کند و کد یا روال بوت شدن را برای سیستم عامل بارگذاری کند.

برای یک هارد درایو دارای MBR، شما تنها می­ توانید چهار پارتیشن داشته باشید. برای ایجاد پارتیشن بیشتر، شما می­توانید پارتیشن چهارم را به عنوان پارتیشن اضافه Extended partition  تنظیم کنید و قادر به ایجاد چند زیر پارتیشن (یا درایو منطقی logical drives) در آن خواهید بود. از آنجا که MBR از 32 بیت به منظور ثبت پارتیشن استفاده می ­کند، هر پارتیشن تنها می ­تواند تا حداکثر اندازه 2 ترابایت برسد.

GPT

یک استاندارد جدید است که جایگزین MBR شده است. GPT با فرم‌ور UEFI مرتبط است که BIOS را با چیزی مدرن‌تر جایگزین می‌کند. از این رو GPT نیز به نوبه خود، سیستم پارتیشن‌بندی قدیمی MBR را با چیزی مدرن‌تر جایگزین می‌کند. GPT از محدودیت‌های گفته شده برای MBR رنج نمی‌برد. درایوهای مبتنی بر GPT می‌توانند بسیار بزرگ‌تر از 2 ترابایت باشند و محدودیت اندازه آن به سیستم عامل و سیستم فایل کاربر بستگی دارد. GPT همچنین قابلیت ساخت تعداد تقریباً نامحدودی پارتیشن را امکان پذیر می‌کند. از این نظر هم محدودیت نهایی توسط سیستم عامل تعیین می‌شود؛ به این صورت که ویندوز اجازه می‌دهد تا 128 پارتیشن در یک درایو GPT وجود داشته باشد و دیگر شما نیازی به ایجاد یک پارتیشن توسعه یافته برای کارکرد آنها ندارید.

سایر مطالب مرتبط:

بوتیبل کردن فلش با نرم افزار Ventoy

آموزش انتقال فضای خالی از یک درایو به درایو دیگر با استفاده از نرم افزار EaseUS Partition Master